"Συγγνώμη, αγάπη μου. Θόλωσα."

Σκηνή 1. Λήψη πρώτη. Μετά από καιρό σχέσης, το ζευγάρι αντιμετωπίζει ένα καβγαδάκι και ο άνδρας της πιάνει το χέρι και το σφίγγει. Της το πετάει άγαρμπα κάτω. Εκείνη μέσα στην ένταση που την διακατέχει την ορισμένη στιγμή δεν το παρατηρεί. Σκηνή 2. Λήψη πρώτη. Το ζευγάρι έχει «αναρρώσει» από τον προηγούμενο καβγά. Κι έρχεται μια ακόμα άσχημη στιγμή. Εκείνος βρίζει πολύ άσχημα κι εκείνη παραξενεύεται, γιατί δεν το έχει ξανακάνει. Μέσα σ’όλα την σπρώχνει, χωρίς όμως να την ρίξει κάτω ή να την τραυματίσει. Εκείνη για μια στιγμή τρομάζει, όμως πριν το πολυσκεφτεί, εκείνος έχει νιώσει άσχημα για τη συμπεριφορά του και ζητά συγγνώμη. Τον συγχωρεί και συνεχίζουν. Σκηνή 3. Λήψη πρώτη. Η γυναίκα διασκεδάζει με τις φίλες της και αναμένει την άφιξη του συντρόφου της. Εκείνος καταφθάνει με φανερό εκνευρισμό, επειδή ήταν αντίθετος στην έξοδο αυτή και μια παρεξήγηση κορυφώνει τη ζήλια του. Το ζευγάρι μετά από δική του απαίτηση φεύγει από το μαγαζί και η συμπεριφορά του γίνεται ανεξέλεγκτη. Φωνάζει στην κοπέλα, τη βρίζει και τη μειώνει, χωρίς όρια στα λόγια του. Σκηνή 4. Λήψη πρώτη. Μόλις απομακρύνονται λίγο από τον κεντρικό δρόμο όπου βρίσκονταν, μ’εκείνον να συνεχίζει να ωρύεται και την κοπέλα να προσπαθεί να τον ηρεμήσει, ο έλεγχος χάνεται εντελώς. Της πιάνει το χέρι, το σφίγγει δυνατά, της το πετάει άγαρμπα κάτω, την σπρώχνει, ρίχνοντάς τη στο δρόμο και αρχίζει να την χτυπάει με μανία. Μπουνιές, κλωτσιές και χαστούκια. Η κοπέλα κλαίει και τον παρακαλάει να σταματήσει. Εκείνος, αδιαφορώντας για το τι του λέει εκείνη, συνεχίζει να τη δέρνει και να τη βρίζει, ενώ στο τέλος την φτύνει και την παρατάει εκεί. Σκηνή 5. Λήψη πρώτη. Η κοπέλα κλαίει διπλωμένη στον δρόμο, πονώντας σε όλο της το σώμα. Είναι μόνη της και δεν μπορεί να σκεφτεί ποιον πρέπει να καλέσει πρώτο για βοήθεια. Ο άνδρας εξαφανισμένος. Καλεί τις φίλες της κι εκείνες τρέχουν να τη «μαζέψουν». Καλούν τους γονείς της κι έπειτα της λένε πως θα πάρουν την αστυνομία. Εκείνη τις παρακαλεί να μην το κάνουν. Οι γονείς της καταφθάνουν και την πηγαίνουν στο σπίτι. Η κοπέλα έχει μώλωπες και αίματα σε πολλά σημεία του σώματός της. Δεν μπορεί να σταματήσει να κλαίει. Σκηνή 6. Λήψη πρώτη. Η κοπέλα βρίσκεται στο σπίτι της, με τις σωματικές πληγές να κλείνουν σιγά σιγά και τις ψυχικές όλες ορθάνοιχτες. Ο άνδρας την παίρνει τηλέφωνο. Εκείνη φοβάται να το σηκώσει και το αγνοεί. Αυτός επιμένει και αφού συνειδητοποιεί ότι δεν θα αλλάξει κάτι, στέλνει μήνυμα: «Αγάπη μου, σε παρακαλώ, σήκωσέ το. Δεν ξέρω γιατί το έκανα αυτό. Αγάπη μου συγγνώμη, θόλωσα. Δεν μπόρεσα να ελέγξω τον εαυτό μου και δεν καταλάβαινα τί έκανα. Σε παρακαλώ αγάπη μου, σήκωσέ το να σου εξηγήσω και να μου δώσεις μια ευκαιρία να σου δείξω ότι δεν έχω καμία σχέση μ αυτό που είδες χθες. Συγγνώμη αγάπη μου.» Η κοπέλα κλαίει διαβάζοντας τα μηνύματα, μη γνωρίζοντας τί να κάνει. Τέλος σκηνών. Σου μοιάζει για σενάριο ταινίας; Πιστεύεις πως δεν υπάρχει γύρω σου, δίπλα σου, ακόμη και μέσα σου; Αν ναι, είσαι λάθος. Δυστυχώς, η πραγματικότητα δεν διαφέρει σε τίποτα από τα παραπάνω ορισμένες φορές. Και τώρα πάμε στην αποκωδικοποίηση. Η κοπέλα έχει τα δείγματα από την αρχή της σχέσης της, όμως αρχικά δεν τα βλέπει και στη συνέχεια τα προσπερνά. «Σκεπάζει» το κακό με την αφέλειά της και ακριβώς σ’ αυτό το σημείο χάνεται και καταστρέφεται. Δέχεται μία συμπεριφορά που ίσως, αν στεκόταν στη λογική και όχι στο συναίσθημα, να την είχε προλάβει. Στην εποχή μας περνιούνται διαρκώς λανθασμένα μηνύματα περί κακοποίησης των γυναικών, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να διαγνωστεί το πρόβλημα όταν ακόμα είναι στις ρίζες του, αλλά και αφού αυτό συμβεί, η αντιμετώπισή του να μην είναι αυτή που θα έπρεπε. Διαρκώς οι θύτες παρουσιάζουν ελαφρυντικά, με ορισμένα από αυτά να γίνονται αποδεκτά έως και κατανοητά. Να φτάνουν το θύμα στο σημείο να νιώθει τύψεις που αντέδρασε ή να το ωθούν να μην κάνει απολύτως τίποτα και να σωπάσει. Γιατί, η σημερινή «ανθρωπιά» και η «αντίληψη» φθάνουν μονάχα ως εκεί. ΟΧΙ. Το να σε χτυπήσει ο σύντροφός σου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΟ. ΟΧΙ. Το να δέχεσαι τη βία, με όποιον τρόπο κι αν αυτή εκδηλώνεται, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ. ΟΧΙ. Δεν είσαι σε θέση να ξέρεις αν η επόμενη σκηνή δεν θα είναι φονική και μοιραία. ΜΙΛΑ. ΖΗΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑ. ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕ ΤΟ ΣΥΜΒΑΝ ΑΜΕΣΑ. Δεν είναι αγάπη αν σε πονάει. Και δεν είναι αγάπη, αν το κρύβεις και το αφήνεις να συνεχίζεται. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ. Με αφορμή την 25η Νοεμβρίου, η οποία έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, γράφω αυτό το άρθρο για να υπενθυμίσω σε σένα που είσαι γυναίκα και με διαβάζεις, πως η σιωπή δεν είναι λύση και πως ευάλωτη θα είσαι όσο το κρατάς μέσα σου. Κανένας δεν έχει την παραμικρή δικαιοδοσία πάνω στο σώμα σου με τον οποιοδήποτε τρόπο, εφόσον δεν το θέλεις εσύ. Η ζωή δεν είναι παραμύθι και ο πρίγκιπας δεν είναι πάντα ο καλός. Το happy end, όμως, είναι στο χέρι σου. ΒΑΛΕ ΤΕΛΟΣ. Γραμμή SOS 15900

Η βία σε νούμερα: Η γραμμή «SOS 15900» από την έναρξη της λειτουργίας της τον Μάρτιο του 2011, έχει δεχθεί 37.482 κλήσεις. Ειδικότερα, κατά το έτος 2018, από τις 5.088 κλήσεις που δέχθηκε οι 4.116 αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας.

Από τις 2.864 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών, οι 2.519 κλήσεις αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία με δράστη κυρίως τον σύζυγο, οι 110 κλήσεις σε σεξουαλική παρενόχληση, οι 28 κλήσεις σε περιπτώσεις βιασμού, 2 κλήσεις σε trafficking και σε περιπτώσεις πορνείας, και 108 κλήσεις αφορούσαν σε καταγγελία άλλων μορφών βίας.